Samsun’da yaşayan 26 yaşındaki genç bir kadın, tıbbi olarak herhangi bir rahatsızlığı olmamasına rağmen tam 56 gün boyunca gözlerini açmadı, konuşmadı, hareket etmedi. Başta nedeni anlaşılamayan bu olağanüstü durum, sonunda nadir görülen bir psikiyatrik teşhisle açıklığa kavuştu. Hastanın yeniden hayata döndüğü o anı ise süreci yakından takip eden doktor anlattı.
Başlangıçta Her Şey Bir Bilinmeceydi
Geçmişte sadece depresyon öyküsü bulunan genç kadın, bilinç kaybı şikâyetiyle önce ilçedeki bir hastaneye kaldırıldı. Bilinci kapalı şekilde 32 gün boyunca hastanede yatan hasta, yapılan tüm tetkiklere rağmen uyanmadı. Gözlerini açmıyor, konuşmuyor, çevresine hiçbir tepki vermiyordu. Bu durum karşısında doktorlar ne yapacaklarını şaşırdı.
Ardından kadın, Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) Tıp Fakültesi Hastanesi’ne sevk edildi. Burada İç Hastalıkları Anabilim Dalı öğretim üyesi Dr. Özgür Kılıç’ın takibine alındı ve yoğun bakımda izlenmeye başlandı.
“Adeta Donmuş Gibiydi”
Dr. Kılıç, hastanın hiçbir fiziksel uyaranı yanıtlamadığını belirterek şunları söyledi:
“Hasta ne ses veriyordu ne de gözlerini açıyordu. Tüm organik nedenleri eledik. Nörolojik, metabolik, enfeksiyonel, toksik ve hormonal testler tamamen normaldi. Ancak genç kadın adeta kaskatı kesilmiş gibiydi. O an bunun fiziksel değil, psikiyatrik bir durum olabileceğini düşündük.”
Nadir Görülen Bir Tanı: Katatoni
Durumu değerlendiren psikiyatri, nöroloji ve yoğun bakım uzmanlarından oluşan ekip, hastada “katatoni” adı verilen nadir bir psikiyatrik tablo olabileceği görüşüne vardı. Katatoni, ağır psikolojik durumlarda görülebilen ve kişinin çevresiyle tüm bağını koparıp tamamen içine kapanmasıyla kendini gösteren ciddi bir durum.
Dr. Kılıç, “Bu tablo genellikle ağır depresyonlarda karşımıza çıkabiliyor. Dışarıdan bakıldığında hasta komadaymış gibi görünse de aslında içeride farklı bir donma hali yaşanıyor. Literatürde bu kadar uzun süren katatoni vakaları çok nadir” dedi.
“56. Gün Gözlerini Açtı”
Tedavide geç kalmadan hareket eden ekip, hastaya EKT (elektrokonvülsif terapi) uygulamaya başladı. Beşinci seansın ardından, yani 56. günün sabahında genç kadın ilk kez gözlerini açtı, çevresine baktı ve yemek yemeye başladı.
Dr. Kılıç, o anı şöyle anlattı:
“İnanılmaz bir andı. Sanki sessizliğin içinden biri yeniden dünyaya dönmüş gibiydi. Bu vaka bize şunu hatırlattı: Depresyon sadece üzgün olmak değildir. Bazen bir insanı tamamen susturabilir, hatta hayattan koparabilir. Bu, sadece bir tıbbi başarı değil, aynı zamanda umut dolu bir insani hikâyeydi. Bilim, ekip çalışması ve sabrın zaferini yaşadık.”
-
-
-
-
-
-
